Οστεοαρθρίτιδα ισχίου
Η οστεοαρθρίτιδα του ισχίου αποτελεί μια παθολογική κατάσταση με άμεση συνέπεια τον περιορισμό της κινητικότητας, την εμφάνιση πόνου, την μείωση της λειτουργικότητας του ασθενή και επομένως την καθημερινή σωματική και ψυχολογική επιβάρυνση του. Εμφανίζεται συνήθως σε ηλικίες άνω των 50 ετών σε άτομα με αυξημένη αρθρική επιβάρυνση την περιοχή αυτή.
Η οστεοαρθρίτιδα του ισχίου χαρακτηρίζεται ως η πάθηση κατά την οποίαν εμφανίζονται εκφυλιστικές αλλοιώσεις στις αρθρικές επιφάνειες του μηριαίου οστού – κοτύλης, οι οποίες έχουν ως συνέπεια τη φλεγμονή της περιοχής.
Κύριος λόγος είναι συνήθως δραστηριότητες που ασκούν συμπιεστικά φορτία για μεγάλα χρονικά διαστήματα στην άρθρωση του ισχίου όπως επίσης και τραυματικές κακώσεις. Οι παράγοντες αυτοί οδηγούν στην φθορά του αρθρικού χόνδρου, του υλικού δηλαδή που είναι υπεύθυνο για την ομαλή ολίσθηση της άρθρωσης και απορρόφηση των κραδασμών.
Προδιαθεσιακοί παράγοντες εμφάνισης οστεοαρθρίτιδας στο ισχίο είναι κατά κύριο λόγο οι παρακάτω:
• Ηλικία ( > 40)
• Αυξημένο σωματικό βάρος
• Γενετική προδιάθεση
• Κακώσεις του ισχίου
• Ανισοσκελία – Λάθος εμβιομηχανικά πρότυπα
Κλινικη εικονα
-Πόνος, δυσκαμψία της αρθρωσης
-δυσχερεια στη βαδιση και χωλοτητα
-αντανακλουμενος πονος στη βουβωνικη περιοχη και προσθια του μηρου και γονατος
-περιορισμος στις κινησεις απαγωγη-προσαγωγη, εσω-εξω στροφη και καμψη
-χαρακτηριστικη θεση σε προχωρημενα σταδια σε καμψη,προσαγωγη,εξω στροφη
-μπορει να εμφανιστει αντισταθμιστικη λορδωση στην οσφυικη μοιρα της σ.σ. και σκολιωση λογω ανυψωσης της λεκανης στο υγιες ισχιο.
-ακτινογραφικα:μειωση του αρθρικου διαστηματος στις επιφανειες φορτισης και δημιουργια οστεοφυτων.
Η Διάγνωση συνήθως έρχεται ως το αποτέλεσμα του συνδυασμού αξιολόγησης, κλινικής εξέτασης και ακτινοδιαγνωστικών μέσων. Με τον τρόπο αυτό επιτυγχάνεται ο εντοπισμός, η αξιολόγηση της σοβαρότητας και οι δυνατότητες θεραπευτικής παρέμβασης.
Αξιολόγηση
Η αξιολόγηση του ασθενούς οφείλει να είναι λεπτομερής, τόσο όσον αφορά το υποκειμενικό ιστορικό, όσο και την αντικειμενική κλινική εξέταση. Η γενικότερη υγεία, οι καθημερινές δραστηριότητες, οι κοινωνικές συνθήκες του ατόμου καθώς και η γενικότερη ψυχολογική κατάσταση του ασθενούς λαμβάνονται υπόψιν.
Θεραπευτική παρέμβαση
Υπάρχουν μια σειρά από συντηρητικά μέτρα τα οποία μπορεί κανείς να δοκιμάσει στα αρχικά στάδια και όσο η ποιότητα της ζωής δεν έχει επηρεαστεί σε μεγάλο βαθμό.
Αλλαγή στον τρόπο ζωής. Μερικές αλλαγές στις καθημερινές δραστηριότητες μπορεί να βοηθήσουν ώστε να επιβραδυνθεί η εξέλιξη της αρθρίτιδας και να μειώσουν τα συμπτώματα.
- Αποφυγή δραστηριοτήτων που προκαλούν έξαρση των συμπτωμάτων, όπως το ανέβασμα και το κατέβασμα της σκάλας.
- Η ένταξη δραστηριοτήτων στην καθημερινότητα που δυναμώνουν το μυϊκό σύστημα που στηρίζει το ισχίο ενώ παράλληλα διατηρούν ή και αυξάνουν το εύρος κίνησης. Μια πολύ καλή άσκηση που δεν έχει φορτία είναι η κολύμβηση.
- Η απώλεια βάρους μπορεί να βοηθήσει στο να μειωθούν τα φορτία μειώνοντας τον πόνο και βελτιώνοντας την κίνηση.
Φυσικοθεραπεία
Η φυσικοθεραπεία αποτελεί ουσιαστικά τμήμα του γενικότερου προγράμματος αντιμετώπισης του προβλήματος της οστεοαρθρίτιδας.
Η θεραπευτική παρέμβαση στηρίζεται πάντα στην αξιολόγηση τόσο της πάσχουσας περιοχής όσο και των γειτονικών δομών. Σε αυτό το βήμα στηρίζεται και όλη η περαιτέρω θεραπεία. Ανάλογα με την φάση της φλεγμονής, στόχος είναι η μείωση αρχικά του πόνου και της συνεπακόλουθης δυσκινησίας. Η αρθρική κινητοποίηση του ισχίου και των αρθρώσεων που επηρεάζουν εμβιομηχανικά την περιοχή αποτελεί τον πρωταρχικό σκοπό του θεραπευτή έτσι ώστε να βελτιώσει το εύρος κίνηση της πάσχουσας άρθρωσης. Όπως ερευνητικα εχει απόδεχθει , χρηιμοποιωντας τεχνικες manual therapy όπως ελξεις και ολισθησεις προσπαθουμε να ομαλοποιησουμε το αρθρικο υγρο της αρθρωσης ετσι ώστε οι κινησεις να γινουν πιο ελευθερες και ανωδυνες. Ετσι στη συνεχεια στοχος μας είναι να επαναφερουμε τις κινησεις που εχουν επηρεαστει για να μπορει ο ασθενης να είναι λειτουργικος . Επιπλέον, η αντιμετώπιση προβλημάτων των μαλακών μορίων συντελεί στην αρμονικότερη λειτουργία της άρθρωσης. Στο τελικό στάδιο της θεραπείας σκοπός είναι η επαναφορά του ασθενή σε ικανοποιητικά επίπεδα καθημερινής λειτουργικότητας. Πολύ καλα αποτελεσματα στην οστεοαρθριτιδα εχει και η θεραπεια με Tecar. Προκειται για μια θεραπεια με ραδιοσυχνοτητες οπου προσφερει ταχύτερη επούλωση των ιστών, μείωση του πόνου και σύντομη επιστροφή του ασθενούς στην καθημερινότητα.
Προγραμμα αποκαταστασης
Ενδυνάμωση
- ενδυνάμωση απαγωγων
- ενδυνάμωση εκτεινοντων του ισχιου
- ενδυνάμωση εξω στροφεων
- ενδυναμωση εκτεινοντων του γονατο
νευρομυικη επανεκπαιδευση
- εναλλαγες μετατόπισης βαρους
- ασκησεις ισορροπιας σε διαφορες επιφανειες
- ανεβασμα σκαλας
- ενδυναμωση κορμου
